موومان دوم: آب و روشنایی

موومان دوم در گام سل ماژور و با تکنوازی هارپ آغاز می‌شود. در این بخش آهنگساز سعی بر این داشته است که فضایی مه‌آلود، بارانی و آرام را در ذهن شنونده تداعی کند و سپس برای القای پیوستن قطرات باران به رود و جاری شدن این زلالی در طبیعت پاک، از سازهای فلوت و ابوا استفاده کرده است و با اضافه شدن ارکستر کامل، صدای خواننده و حجیم شدن موسیقی، شکل‌گیری مسیر رود و پیوستن رودهای متعدد و رسیدن به یک وحدت و یگانگی را در نظر ایجاد کرده است که با اضافه شدن سازهایی نظیر گیتار، درام و دف و همچنین آوای کر نوای پرشکوه سازندگی و خستگی‌ناپذیری در این حیطه را نوید می‌دهد.

در این قسمت آنچه که موسیقی براساسش شکل گرفته صدای گوشنواز، آرام‌بخش و توصیف شکوه و عظمت رود است که می‌توان آن را زیربنایی برای آبادانی دانست و موسیقی برای آن تلفیق سازهای کلاسیک و آواز سنتی در دستگاه ماهور را در نظر گرفته است.