مهندس دومان قائمی سردار دوران جنگ تحميلی كه اكنون به عنوان مدير يك شركت ساختمانی فعاليت می كند، به طور ناخودآگاه خاطراتی توهم گونه از جنگ را به ياد می آورد كه باعث می شود آرمان ها و ارزش های آن دوران بار ديگر پيش چشم او زنده شود؛ ارزش هايی كه با شرايط امروز جامعه و موقعيت شغلی وی در تضاد قرار گرفته اند. سليمان، همرزم او كه در آسايشگاه روانی بستری است، با حضور خود در زندگی دومان اهميت قرار گرفتن در مسير آن ارزش ها را پررنگ تر مي كند. دومان طي حادثه اي با بيتا آشنا می شود؛ دختری جوان كه علاقه چندانی به نامزدش ندارد و دومان را همچون مرد آرمانی و افسانه ای به عنوان تكه گم شده ای از خود مي پندارد.